τορμίσκος

ο, Ν

τεχνολ.

1. μικρός τόρμος, προεξοχή, δόντι σε μηχάνημα ή σε σκεύος

2. φρ. «ανασταλτικός τορμίσκος» — μικρή προεξοχή που εμποδίζει την ανάστροφη περιστροφή οδοντωτού τροχού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τόρμος + υποκορ. κατάλ. -ίσκος (πρβλ. οβελ-ίσκος). Η λ. μαρτυρείται από το 1886 στον Ν. Γουλιμή].